ps. „Witkacy” (1885-1939)
Polski malarz, fotografik, pisarz, dramaturg i filozof. Urodził się w Warszawie jako syn malarza, pisarza i architekta Stanisława Witkiewicza herbu Nieczuja oraz Marii z Pietrzkiewiczów herbu Ostoja, nauczycielki muzyki. W 1890 roku, z powodu choroby Stanisława Witkiewicza-ojca, rodzina przeniosła się do Zakopanego. W 1905 roku Witkiewicz rozpoczął studia w krakowskiej ASP. Poglądy na sztukę wyraził w szkicach: „Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia” (1919), „Szkice estetyczne” (1922), „Teatr. Wstęp do teorii Czystej Formy w teatrze” (1923). Autor dramatów, w których posługując się groteską, parodią i czarnym humorem, ukazywał dekadenckie tendencje i zagrożenia cywilizacyjne świata w katastroficznym świetle. Uważany za jednego z prekursorów teatru absurdu w Europie.
Stanisław Ignacy Witkiewicz, ps. „Witkacy” (1885-1939)
Polski malarz, fotografik, pisarz, dramaturg i filozof. Urodził się w Warszawie jako syn malarza, pisarza i architekta Stanisława Witkiewicza herbu Nieczuja oraz Marii z Pietrzkiewiczów herbu Ostoja, nauczycielki muzyki. W 1890 roku, z powodu choroby Stanisława Witkiewicza-ojca, rodzina przeniosła się do Zakopanego. W 1905 roku Witkiewicz rozpoczął studia w krakowskiej ASP. Poglądy na sztukę wyraził w szkicach: „Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia” (1919), „Szkice estetyczne” (1922), „Teatr. Wstęp do teorii Czystej Formy w teatrze” (1923). Autor dramatów, w których posługując się groteską, parodią i czarnym humorem, ukazywał dekadenckie tendencje i zagrożenia cywilizacyjne świata w katastroficznym świetle. Uważany za jednego z prekursorów teatru absurdu w Europie.